واژه انسان يا از ريشه «ا ـ ن ـ س» مشتق شده كه در اين صورت، وزن آن فِعلان و جمع آن نيز أناسى است يا از ريشه «ن ـ س ـ ى» و در اصل اِنسيان (بر وزن افعلان) بوده كه ياى آن به جهت فراوانى استعمال، حذف شده و بر وزن افعان آمده است. شاهد اين رأى اينكه «أنيسيان» به اتّفاق همگان اسم مصغّر انسان است و چون در تصغير، حروف اصلى هر كلمه باز مىگردد نتيجه اين مىشود كه حروف اصلىِ انسان، نون، سين و ياء و ريشه اين كلمه، نسيان است.
منبع : دایرة المعارف قران کریم جلد ۴
💠کانال لغة القرآن (همت دادرس)
https://t.me/joinchat/AAAAADv9yvTNpnEwTBF-qg