با سلام .

⭕️برای "حول" و "قوّة" در عبارت «لا حول و لا قوّة إلّا بالله» از نظر اعراب و بناء پنج صورت جایز است که ذکر می‌شود:

1. مبنی بر فتح بودن هر دو اسم؛ (لا حولَ و لا قوّةَ إلّا بالله)

در این صورت، هر دو "لا"، "لا"ی نفی جنس بوده و "حول" و "قوّة" دو اسم­ "لا"ی نفی جنس و مبنی بر علامت نصب (فتحه) هستند. 

2. مبنی بر فتح بودن اسم اول و منصوب بودن اسم دوم؛ (لا حولَ و لا قوّةً...)

در این صورت، "لا"ی اول، "لا"ی نفی جنس بوده و اسم آن (حولَ) مبنی بر علامت نصب (فتحه) است و "لا"ی دوم زائده بوده و اسم بعد از آن (قوّةً) منصوب و بر محلّ اسم اوّل (حولَ) عطف شده است. 

3. مبنی بر فتح بودن اسم اول و مرفوع بودن اسم دوم؛ (لا حولَ و لا قوّةٌ...)

در این صورت، "لا"ی اول، "لا"ی نفی جنس بوده و اسم آن (حولَ) مبنی بر فتح است و برای "لا"ی دوم و علت رفع اسم بعد از آن (قوّةُ) سه وجه جایز است:

الف. "لا"ی دوم زائد بوده و اسم دوم (قوّةٌ) بر محل "لا"ی اول و اسم آن (حول) عطف شده باشد، زیرا این دو ("لا" به همراه اسم خود) به سبب مبتدا بودن در جایگاه رفع هستند.

ب. "لا"ی دوم شبیه به "لیس" بوده و مانند "لیس" عمل کرده باشد.

ج. عمل "لا"ی دوم باطل شده و اسم بعد از آن (قوّةٌ) به سبب مبتدا بودن مرفوع باشد.

4. مرفوع بودن هر دو اسم، (لا حولٌ و لا قوّةٌ...)

در این صورت به سبب تکرار "لا" دو احتمال وجود دارد:

الف. عمل هر دو "لا" باطل شده باشد؛ از این رو دو اسم (حولٌ و قوّةٌ) مبتدا هستند.

ب. هر دو "لا" شبیه به لیس بوده و "حول" و "قوّة" اسم "لا"ی شبیه به "لیس" هستند.

5. مرفوع بودن اسم اول و مبنی بر فتح بودن اسم دوم؛ (لا حولٌ و لا قوّةَ)

در این صورت "لا"ی دوم، "لا"ی نفی جنس بوده و "قوّةَ" اسم آن و مبنی بر فتح است و در مورد "لا"ی اول دو احتمال وجود دارد:

الف. عمل "لا"ی اول باطل شده و اسم بعد از آن (حولٌ) مبتدا است.

ب. "لا"ی اول، "لا"ی شبیه به "لیس" بوده و اسم بعد از آن (حولٌ) مرفوع به "لا" است

✴️کانال لغة القرآن (همت دادرس)
https://t.me/joinchat/AAAAADv9yvTNpnEwTBF-qg

نوشته شده توسط دکتر همت دادرس در چهارشنبه ۱۰ مهر ۱۳۹۸ |