💢اهمیت حرکت در زبان عربی
 خوب به این چهار حرف دقت کنید،  تفاوت ظاهری آنها را دریابید :
إنّ- أنّ/ إنْ- أنْ

🔰إنّ بر سر جمله اسمیه می آید و پس از آن باید دنبال اسم و خبر باشیم. إنّ از حروف مشبهة بالفعل است و اسمش منصوب و خبرش مرفوع می باشد و در ترجمه آن از (همانا، براستی، قطعا و...) استفاده می شود. گاهی نیازی به ترجمه إنّ نیست. إنّ اول جمله به کار می رود.
إنّ اللهَ مستقبلُ الأمّةِ بیدِ المعلمِ. 

🔰أنّ نیز بر سر جمله های اسمیه می آید و به معنی (که- اینکه) است و غالبا وسط جمله ها می آید. این حرف نیز از حروف مشبهة بالفعل بوده و به اسم و خبر نیاز دارد.
علمَتْ أنَّ تعظیمَ الشعائرِ اللهِ مِنْ تقوَی اللهِ

🔰إنْ بر سر فعل مضارع می آید و پس از خود دو فعل را مجزوم می کند که به آن ادات شرط می گوییم و به معنی (اگر) می باشد. اگر این حرف بر سر ماضی بیاید، ماضی به صورت مضارع ترجمه می شود:
إنْ تجتهدْ فی الدروس تنجحْ 
(اگر در درس ها تلاش کنی موفق می شوی)

🔰أنْ بر سر مضارع می آید و آن را منصوب می کند و به معنی (که) می باشد.
ألاتحبّونَ أنْ یَغفِرَ اللهُ لَکُمْ. 
(آیا دوست ندارید که خداوند شما را بیامرزد؟)

نوشته شده توسط دکتر همت دادرس در سه شنبه ۱۲ فروردین ۱۳۹۹ |