#اسلوب_ندا

⭕ به ساختاری که در آن به کمک حرف «یا» شخصی یا چیزی را مورد خطاب قرار میدهیم اسلوب ندا گفته میشود.

♦این ساختار دو بخش دارد
(۱) «حرف ندا»: که حرف «یا » است.
(۲) منادا: که اسمی است که بعد از «یا می آید، و آن را مخاطب قرار می دهیم.
مثال:
يا الله، أعِنِّي في دروسي.

يا ربي ارحمنا.

1️⃣منادای غیر مضاف یا منادای مفرد:
به منادایی می گویند که بدون« مضاف إليه» به کار میرود.
مثال يا الله اهدنا صراط الحق:
ای خدا ما را به راه حق هدایت کن.

در این عبارت «الله» مورد خطاب واقع شده است و بعد از آن مضاف الیه به کار نرفته است. «الله» منادای غیر مضاف است.

♦«منادای غیر مضاف» را به دو دسته تقسیم میکنند:
👈🏻(۱) منادایی که اسم علم است.
«یا محمّد، تَعالَ». ای محمد، بیا.

👈🏻(۲) منادایی که اسم علم نیست.
« یا طالب تعال» . (ای دانش آموز، بیا)


تذکر:
منادای غیر مضاف، تنوین نمیگیرد و در انتهای آن فقط یک ضمه (__ُ ) قرار میگیرد!
مثال:
« یا مُحمدٌ»« يا طالبٌ» ❌

« يا محمدُ»«يا طالبُ» ☑️


2️⃣ منادای مضاف:

به منادایی می گویند که همراه «مضاف إليه» به کار می رود.
مثال: «یا صديقي» أعِنِّي في هذه الدروس.

ای دوست من مرا در این درسها یاری کن.


در این عبارت «صدیق» مورد خطاب واقع شده است و بعد از آن ضمير «ي» مضاف إليه است. «صدیق» منادای مضاف است.

♦تذکر:
منادای مضاف هرگز «ال» و «تنوین» نمیگیرد چرا که مضاف ال» و «تنوین» نمی گیرد!

مثال:«يا المعلّم المدرسة» ❌
« يا معلماً المدرسة» ❌
« يا معلم المدرسة» ☑️

اگر منادایی به ضمیر «ي» متکلّم اضافه شود میتوانیم «ي» را حذف کنیم و به جای آن در آخر منادا «کسره» قرار دهیم. این کسره در حالت دیگری در آخر منادا وجود ندارد بنابراین اگر انتهای منادا کسره داشت یعنی یک ضمیر «ي» داریم و منادا مضاف است!مثال:
يا رَبِّ = يا رَبِّي
«يا صديقِ» =«يا صديقي»

به تفاوت ضمّه گرفتن یا کسره گرفتن در انتهای یک منادا بسیار دقت کنید!
«يا ربُّ» منادای غیر مضاف

«يا ربِّ» منادای مضاف (در اصل «يا ربي» است.)

از این نکته میتوان در تستهای ترجمه نیز استفاده کرد!
«یا صدیقُ»:
☑️ای دوست
❌ای دوست من


يا صدیقِ
☑️ای دوست من
❌ای دوست

💠مدرس: دکتر همت دادرس

✴️کانال لغة القرآن
http://t.me/d5821


🛑پیج اینستاگرام : dr_hemmat_dadras

نوشته شده توسط دکتر همت دادرس در چهارشنبه ۴ مهر ۱۴۰۳ |